Modelowanie filtracji w GeoStudio 2D – krok po kroku

Wprowadzenie: filtracja w GeoStudio 2D i rola SEEP/W

Filtracja w gruncie wpływa na stateczność skarp, obciążenia fundamentów i bezpieczeństwo budowli hydrotechnicznych. SEEP/W w pakiecie GeoStudio 2D pozwala numerycznie odwzorować modelowanie przepływu wody przez grunt: zarówno w stanie nasyconym, jak i nienasyconym, dzięki czemu szybciej sprawdzisz warianty i podejmiesz decyzje projektowe.

Podstawy: modelowanie przepływu wody przez grunt (MES)

W SEEP/W przepływ jest liczony metodą elementów skończonych (MES) na zdefiniowanej geometrii i siatce. Użytkownik przypisuje właściwości gruntów (np. współczynnik filtracji k, anizotropię kx/ky) i wybiera tryb: przepływ nasycony (stałe k) lub nienasycony (zależności K(θ), krzywe retencji). Dzięki temu możesz realistycznie odwzorować infiltrację, drenaż i zjawiska przejściowe.

SEEP/W tutorial po polsku – szybki workflow

Nowy projekt SEEP/W
Utwórz analizę 2D w SEEP/W, wybierz jednostki SI i nazwij wariant (np. Steady-state lub Transient).
Geometria i regiony
Zaimportuj przekrój (DXF) lub narysuj kontury, dzieląc model na regiony odpowiadające warstwom i obiektom (np. rdzeń, filtry, podłoże).
Materiały i parametry k
Przypisz materiały do regionów: k (ew. anizotropia kx/ky); przy analizie nienasyconej dodaj krzywe retencji i przewodności nienasyconej.
Siatka MES
Wygeneruj siatkę i lokalnie ją zagęść w strefach dużych gradientów (przy drenażach, szczelinach, kontaktach materiałów, wylotach).
Warunki brzegowe – dopływ/odpływ
Zadaj Total Head tam, gdzie znasz poziom piezometryczny, Flux gdy znasz natężenie, a strefy swobodnego wypływu wyznacz Seepage Face.
Warunki brzegowe – infiltracja/opad
Na powierzchniach narażonych na deszcz zastosuj Rainfall (ew. z parowaniem) — nie łącz tego w tych samych węzłach z Head, by nie nadokreślić modelu.
Typ analizy i stan początkowy
Dla Steady-state uruchamiasz bez czasu; dla Transient ustaw kroki czasowe i Initial Conditions (np. zwierciadło wody albo wynik z analizy ustalonej).
Solver i uruchomienie
Uruchom obliczenia, kontroluj zbieżność i reszty; w razie problemów z redukcją błędu zwiększ tolerancje lub zmniejsz krok czasowy.
Sprawdź mapy pore-water pressure/total head, linie prądu, wektory flow, przepływ przez przekroje oraz położenie zwierciadła.
Sprawdź mapy pore-water pressure/total head, linie prądu, wektory flow, przepływ przez przekroje oraz położenie zwierciadła.
Bilans i kontrola jakości
Porównaj IN≈OUT w bilansie, zrób szybki test siatki (mesh independence) i potwierdź, że wyniki nie są wrażliwe na drobne zmiany k lub BC.
Raport/eksport
Zapisz wariant, wyeksportuj wykresy/rysunki (kontury, linie prądu) i krótkie zestawienie strumieni do raportu projektowego.
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
Krok 1
Krok 2
Krok 3
Krok 4
Krok 5
Krok 6
Krok 7
Krok 8
Krok 9
Krok 10
Krok 11

Warunki brzegowe SEEP/W – co, gdzie i kiedy?

W SEEP/W dobór warunków brzegowych decyduje o realizmie modelu filtracji: to one definiują skąd i dokąd płynie woda oraz jakie ciśnienia panują na granicach domeny. Najczęściej stosujemy Total Head (znany poziom piezometryczny), Flux (zadany strumień) i Rainfall (infiltracja z opadu), a odpływ naturalny odwzorowujemy jako Seepage Face lub element Drain. Kluczowe jest unikanie nadokreślenia — nie łączymy np. Head i Rainfall na tej samej krawędzi — oraz zachowanie spójności jednostek i lokalizacji BC. Dobrze dobrane warunki brzegowe skracają czas obliczeń i ułatwiają interpretację wyników (linie prądu, bilans IN≈OUT).

  • Total Head (Head/Total Head): zadanie poziomu piezometrycznego; użyteczne dla kontaktu z wodą o znanym zwierciadle (np. strona napływu zapory).

  • Flux: zadany strumień (m³/s/m) lub intensywność; stosuj, gdy znasz dopływ/odpływ ilościowo (np. drenaż o znanym wydatku).

  • Rainfall: opad/nawadnianie (może uwzględniać parowanie); kluczowe przy modelowaniu infiltracji MES i scenariuszach deszczowych.

  • Seepage Face: powierzchnia swobodnego wypływu; pozwala naturalnie „odkryć” strefy przesiąku bez nadokreślania.

  • Drain: elementy odwadniające (rowy, dreny, igłofiltry) z poziomem lub charakterystyką odpływu.

Skorzystaj z pomocy we wdrożeniu oprogramowania Bentley Systems

Przepływ nasycony i nienasycony w GeoStudio – wybór trybu

Przepływ nasycony wybieraj, gdy analizujesz strefy poniżej stałego zwierciadła wody i interesuje Cię stan ustalony (np. prosty przepływ przez zaporę, filtr, fundament). Model zakłada stałą wodoprzewodność k i brak efektów ssania (brak ciśnień ujemnych), dzięki czemu obliczenia są szybkie i stabilne.

Przepływ nienasycony jest potrzebny, gdy ważna jest strefa aeracji lub zmienność w czasie: opad/infiltracja (Rainfall), wahania poziomu wody, rozruch/wyłączenie drenażu, odwodnienia czasowe, skarpy. Wymaga krzywej retencji wody w gruncie (SWCC) i przewodności w funkcji wilgotności/naprężenia (np. K(θ) lub K(ψ)), a także starannie dobranych warunków początkowych; obliczenia trwają dłużej, ale dają dostęp do ciśnień ujemnych, wilgotności i frontu infiltracji.

Praktyczna decyzja: zacznij od wariantu nasyconego, aby zweryfikować geometrię, warunki brzegowe i bilans IN≈OUT; jeśli scenariusz obejmuje opady, okresowe zmiany zwierciadła lub bezpieczeństwo skarp—przejdź do analizy nienasyconej (najlepiej w trybie transient) i użyj wyników nasyconych jako stanu początkowego.

FAQ: szybkie odpowiedzi

Czy do prostych obiektów ziemnych wystarczy przepływ nasycony?

Często tak – gdy poziom wody i warunki dopływu są stabilne. Jeśli masz opad, sezonowe wahania lub zależy Ci na strefie nienasyconej, wybierz analizę nienasyconą/transient.

Dopływ: Total Head (gdy znasz poziom) albo Flux (gdy znasz natężenie). Odpływ: Seepage Face (naturalny wypływ) lub Drain (kontrolowany odpływ). Opad/infiltracja: Rainfall.

Najlepiej z badań lab/teren (np. krzywe retencji, przewodność nienasycona). Gdy brak danych, użyj bibliotek materiałowych i skalibruj model do obserwacji piezometrycznych.

Po obliczeniach porównaj sumaryczny dopływ i odpływ (powinny się równoważyć w granicach tolerancji solvera). Zrób szybki test siatki i sprawdź, czy wynik nie zmienia się istotnie po zagęszczeniu.

Nie zawsze. Siatkę zagęszczaj lokalnie w strefach dużych gradientów (drenaże, kontakt warstw, krawędzie skarp). Zbyt gęsta siatka wydłuża liczenie bez proporcjonalnej korzyści.

Zadaj Rainfall na powierzchni, unikaj jednoczesnego wymuszania Head w tych samych węzłach. Jeśli model zawiera też odpływ powierzchniowy, uwzględnij spływ/pojemność powierzchniową lub zastosuj odpowiednie ograniczenia strefowe.

Ustalony – dla długotrwałych, stabilnych warunków pracy. Nieustalony – gdy interesuje Cię reakcja na zmienny dopływ (opad), włączanie drenażu, napełnianie/opuszczanie zbiornika czy czas dochodzenia do stanu równowagi.

Picture of dr inż. Natalia Pietrzak
dr inż. Natalia Pietrzak

Autorka angielskojęzycznych artykułów dotyczących dynamiki gruntów i konstrukcji i wielokrotna prelegentka na międzynarodowych konferencjach. Uprawniona projektantka oraz specjalistka w zakresie dynamiki gruntów oraz Metody Elementów Skończonych

Spis treści

Czy masz pytania dotyczące oprogramowania Bentley?

Nie wahaj się, chętnie odpowiemy na Twoje pytania.